- WeWork-oprichter Adam Neumann gooide ooit een fles tequila door een glazen wand in zijn kantoor, blijkt uit een nieuw boek.
- Volgens “The Cult of We” drong Neumann er bij zijn werknemers op aan tequila te drinken terwijl ze moesten werken.
- Volgens het boek miste hij een vergadering omdat hij bewusteloos in zijn hotelkamer lag na een drinkpartij.
WeWork-oprichter Adam Neumann versplinterde ooit een glazen wand in zijn kantoor door er een fles tequila doorheen te smijten tijdens een personeelsfeestje. Dit is te lezen in een onlangs gepubliceerd boek.
Een andere werknemer deed hetzelfde. Aan de chaos kwam pas een einde toen de hele wand tussen Neumanns kantoor en zijn werknemers was vernield. Dit staat te lezen in “The Cult of We: WeWork, Adam Neumann, and the Great Startup Delusion“.
Auteurs Eliot Brown en Maureen Farrell, journalisten van The Wall Street Journal, schrijven dat de oud-CEO het feestje in 2015 hield om een Fidelity-investering te vieren waarmee de marktkapitalisatie van het bedrijf naar 10 miljard dollar steeg.
Neumann schepte op over zijn feestgewoonten, inclusief dit smijtincident, zo verklaarden werknemers eerder tegen Insider. Een werknemer zei destijds het tequila-incident onverantwoord te vinden. “Jullie zei geen rocksterren. Jullie lieten anderen de troep opruimen. Ze dachten dat ze cool waren, terwijl het heel onprofessioneel was.”
Neumanns vertegenwoordiger bevestigde dat de wand stuk was en omschreef het als een ongeluk. "We wilden het 's ochtends opruimen zodat niemand gewond zou raken door het gebroken glas".
Het tequila-incident is slechts één van de vele alcohol- en drugsgerelateerde incidenten die beschreven worden in het boek.
- Tijdens een zakenreis in India miste Neumann een bijeenkomst met investeerders omdat hij stomdronken op zijn hotelkamer lag na een avond doorhalen. De beveiliging forceerde zijn deur nadat hij niet kwam opdagen.
- Tijdens een personeelsfeestje werd het hoofd HR opgenomen in het ziekenhuis met een alcoholvergiftiging.
- Neumann en de toenmalige financiële directeur Michael Gross arriveerden op een afspraak met een makelaar in een SUV "die naar marihuana rook". Het was nog ochtend, maar naar verluidt stond Neumann erop dat de makelaar twee shotjes tequila dronk voor ze aan de rondleiding begonnen.
Volgens het boek had Neumann tijdens ochtendvergaderingen vaak een kater. Alcohol was nooit ver weg in gesprekken over fondsenwerving. In 2015 hing er een bokszak in zijn kantoor voor zijn kickbokslessen maar ook een rookafzuiger die de wietlucht moest verdrijven. Tequila en wiet waren altijd aan boord van WeWorks privé-vluchten, schrijven de auteurs.
In 2015 kreeg een vliegtuigcharterbedrijf de opdracht om tequillaflessen Don Julio 1942 bij de hand te houden "ook al is het nog vroeg", aldus het boek. De jets werden na de vluchten vaak uit de roulatie gehaald om grondig schoongemaakt te worden vanwege alle gemorste alcohol, braaksel en passagiers die "tequila op elkaar spuugden", aldus de schrijvers. Op een vlucht waar Neumann op zat moest de bemanning naar verluidt de zuurstofmaskers van het vliegtuig tevoorschijn halen omdat er zoveel wietrook in de cabine hing.
De WeWork-feestcultuur beperkte zich echter niet tot het hogere en middenmanagement. Ook de werkvloer lustte er wel pap van. Personeelsvergaderingen op maandagavond gingen altijd gepaard met bier en soms ook shotjes tequila, schrijven de auteurs.
Tijdens zo'n vergadering in 2016 besprak Neumann ontslagen om in de kosten te snijden. Tegelijkertijd trad een lid van de hip-hop-band Run-DMC op en ging de tequila rond. Tijdens een andere vergadering eiste een dronken Neumann naar verluidt dat werknemers shotjes dronken. Ook stelde hij spontaan nieuwe doelstellingen op voor leasecontracten waarbij hij de jaarlijkse doelstellingen met 290 procent verhoogde.
Het bedrijf organiseerde jarenlang ook jaarlijkse uitjes zoals Summer Camp. Die tripjes waren verplicht, zo ontdekte een manager die ontslagen werd omdat ze eerder vertrok dan de rest, aldus het boek.
In 2018 bevatte het Summer Camp attracties als ziplinen, minipaarden en peddelsurfen en tenten met EDM-thema, aldus het boek. Aanwezigen droegen flessen rosé bij zich en barmedewerkers deelden bier en wijn uit. Ook was er wiet en sterker spul te krijgen. De staf sliep in zespersoonstenten en gebruikte gezamenlijke badkamers. Tegelijkertijd verbleven Neumann, zijn vrouw Rebekah en de kinderen volgens de auteurs in een mini-afzetting van luxe trailers op een berg die uitkeek op de werknemers.
Op aandringen van de raad van bestuur trad Neumann in 2019 terug als CEO. Zijn arbeidsethos van hard feesten, gecombineerd met peperdure uitgaven van bedrijfsgeld aan zowel persoonlijke als professionele doelen, maakten het bedrijf kwetsbaar en onderwerp van onderzoek toen het een beursnotering aanvroeg.
Neumann en zijn vrouw gebruikte de basisschool van WeWork om weekenddiners te organiseren
"The Cult of We" besteedt ook aandacht aan de inmiddels opgeheven basisschool van WeWork: WeGrow, gerund door echtgenote Rebekah.
Op de derde verdieping van het WeWork-kantoor in de New Yorkse wijk Chelsea huisde een school die "op een weide leek", waar veganistische lunch werd geserveerd, Hebreeuws werd onderwezen en dagelijks werd gemediteerd.
Volgens het boek was de basisschool ook het toneel van weekenddiners van Neumann en zijn vrouw. Auteurs Eliot Brown en Maureen Farrell schrijven dat de feestvierders vaak een bende in de klaslokalen achterlieten die de leerkrachten op maandagochtend moesten opruimen voordat de leerlingen arriveerden.
"Leerkrachten kwamen verschillende keren op maandag op hun werk en troffen daar een bende aan. Zo lag er vuilnis op de vloeren en stonden er stoelen die in andere klaslokalen thuishoorden. In niets leken de lokalen op hoe ze vrijdagmiddag door de leerkrachten waren achtergelaten."
Volgens de auteurs zette Rebekah de basisschool op omdat ze er niet in slaagde een school voor haar kinderen te vinden die aan haar hoge eisen en standaarden voldeed. Waar ze naar zocht: mindfulness, Hebreeuwse lessen, een progressief curriculum, gezond voedsel en een mooie omgeving. WeGrow, zo besloot Rebekah, zou dit allemaal bieden. Logischerwijs bedroeg het schoolgeld 48.000 dollar per jaar, dat is zo'n 40.700 euro.
Neumann rekruteerde de meest veelbelovende talenten uit onderwijsland om haar te helpen bij het "herontwerpen van de traditionele schoolomgeving". Brown en Farrell schrijven dat het vinden van de juiste leerkrachten die aan de hoge eisen van Rebekah voldeden de grootste uitdaging was. Volgens haar medewerkers stuurde ze verschillende kandidaten weg omdat ze "de verkeerde energie" hadden.
Twee jaar lang was WeGrow het toneel van een interne strijd over uiteenlopende zaken als het curriculum, de kleur van het tapijt, non-gender badkamers en salarissen. Nadat een groep leerkrachten opslag had gevraagd werd Neumann boos, schrijven de auteurs.
'Wij willen geen medewerkers die het alleen maar voor het geld doen'
"Waarom worden leerkrachten zo goed betaald, en waarom willen ze meer?" zei Neumann. "Het is een eer om hiervan deel uit te maken... we willen geen medewerkers die het alleen maar voor het geld doen." Medewerkers zeggen geschokt te zijn dat Neumann niet begreep hoe duur het levensonderhoud in New York is.
Neumann stapte uiteindelijk op als baas van WeGrow nadat de nieuwe CEO's Artie Minson en Sebastian Gunningham het bedrijf gingen leiden.
"Als onderdeel van de bedrijfsinspanningen om zich te concentreren op haar kernactiviteiten, heeft WeWork de families van WeGrow-leerlingen geïnformeerd dat we WeGrow na dit schooljaar niet meer zullen voortzetten," zei een vertegenwoordiger destijds. "WeWork en de families van WeGrow-studenten zijn in gesprek met geïnteresseerde partijen over plannen voor WeGrow voor het volgende schooljaar."
In de nasleep van Adam Neumanns juridische gevecht met SoftBank en de uiteindelijke schikking van 500 miljoen, kocht Rebekah WeGrow terug en bezit nu de rechten op het curriculum. Ze is van plan om de school te rebranden als Student of Life For Life (SOLFL) of "soulful," schrijft Forbes.
Insider vroeg WeWork om commentaar op het artikel maar het bedrijf weigerde mee te werken.